- Wyjasnijmy sobie jedno, dobrze? Nie jestesmy

- Ja tobie te¿. Chodz.
- Z Policji San Francisco. Ten wypadek miał miejsce w
- Dziękuję - powiedziała Katrina, wyłączając dyktafon. - Wrócę tu jutro.
- Tak - mruknał, przypominajac sobie o zapasach
sie z me¿em swojej zepsutej, przyrodniej siostry, dume z tego,
¿e któres z nich z czyms jej sie skojarzy, ale nic takiego sie nie
zobaczyc przez telefoniczne druty.
drobna kelnerke z wielkimi piersiami, zaczał sie zastanawiac,
mnie. - Zamknał worek i rozejrzał sie dookoła. Ta chata, te
Marla wzieła prysznic, przebrała sie i postanowiła jeszcze
- Dzieki Jezusowi w koncu udało mi sie z toba
kontaktu z nikim z jej strony. Wiem, ¿e była rozwiedziona i
sposób nagle stała sie ¿ona Aleksa Cahilla - czy te¿ jego
pchała ich ku sobie, jednoczesnie wzbraniajac byc razem?

dziewczyna.
– Uważasz, że to żart? Zabawa? – Patrzy na mnie jak na wariatkę, chociaż to ona siedzi
wodą już płonęły neony wesołego miasteczka. Górska kolejka wzbijała się w niebo, górowała
– O to, co mi potrzebne – burknął i się rozłączył.
O1ivia umierała w duszy, czuła ogrom jej zdrady – psychopatka najpierw się z nimi
– I nagle po tylu latach wsiadasz do samochodu i lecisz na zachód? Litości, tato. –
Wiem, że spotykali się w San Juan Capistrano, w starym zajeździe.
– Chciałem się dowiedzieć, czy rejestrujecie połączenia przychodzące do pokoju.
obok kolegę, który przecież wszystko słyszał.
Jennifer zniknęła.
– Cześć – rzucił do słuchawki.
– Jasne. – Nie pierwszy raz O1ivia usiłowała zmniejszyć dzielący je dystans, ale
– Akurat dziś zabrakło mi wołowiny i kapusty.
– Mógłbyś współpracować z Montoyą z Nowego Orleanu. Jak mówiłem, już się tym
dłonią o paznokciach pomalowanych na czerwono. – Robiła to co zwykle, no wiesz. Była u