roztargnieniem. Jednocześnie zastanawiała się, co go tak zdenerwowało. Na pewno nie uwaga

Wszedł do pokoju.
nieobecnego duchem.
drobne fale, Bobby rzucił się na kolana, śmiał się i sapał,
znajdzie dobrej partii. Obiecałeś, Lucienie...
- Nawet o tym nie myśl. - Hope
- Podobnie jak pan. - W jej głosie brzmiała nuta zdziwienia.
- Co robiłeś w Vauxhall Gardens?
podniósł alarm. Lady Welkins była bardzo zazdrosna, wiedziała, że lord Welkins... mnie
- Skąd mam wiedzieć, przez co przeszłaś? Znam tylko twoje kłamstwa. - Gloria stanęła przy balustradzie tarasu i zacisnęła dłonie na poręczy, próbując się opanować.
Kiedy chciała się podnieść, chwycił ją za rękę z zaskakującą siłą. Szeroko otwarte, pełne napięcia oczy utkwił w poboczu drogi.
Przeczesał włosy palcami i zdał sobie sprawę, że drżą mu ręce. Zaklął cicho, prostując plecy. Sam był sobie winien. Akurat Hope nie miała z tym nic wspólnego. Zlekceważył ojcowskie przestrogi, zaciągnął duże kredyty, zaangażował prywatne fundusze. I przegrał.
- Dopuścisz.
Śmierć małej rozwiązałaby wszystkie jej problemy.
Santos dotknął jej zaróżowionego policzka.

- Mówiłaś o tym komuś?
- Zaskoczyłeś ją - uznała Hope.
- O, nie! - wybuchnęła, zrywając się z fotela. - Kto pana wychowywał?
Oczy dzieci były wielkie niczym spodki. Żadne z nich
- Nie mam. Wiem, iż możesz zdobyć każdą kobietę, ale ja nie jestem tym typem, który nadaje się do stałych związków.
- Muszę wiedzieć, jak się nazywasz.
Bolało to znacznie bardziej niż słowa. Słowa Gloria mogłaby znieść, ale to?
Kilcairna. Omal nie odgryzł mi głowy, kiedy podszedłem, żeby się z nią przywitać.
- Znowu spierasz się ze sobą - stwierdziła przyjaciółka, oddając jej list. - Znasz lorda
- Jak mogłeś? - szepnęła. - Myślałam, że nie masz dla mnie czasu ze względu na Lily, lecz chodzi o nią, prawda?
się jak uczeń, który właśnie spłatał figla. - Chyba tak. Wrócę po ciebie za parę godzin.
Gdy spojrzała na niego, poczuł, iż uginają się pod nim nogi. Stał twarzą w twarz z kobietą, z którą pięć lat temu spędził niezapomnianą noc.
Mama z dziećmi wyszła z kabiny. Idąc do drzwi, rzuciła
oczy i dostrzegła w nich przelotny wyraz zaskoczenia.
- Kuzynie Lucienie?